تاریخچه زئولیت

یک زئولیت همه کاره است که بازده الفین و اکتان را افزایش می دهد. کاربرد آن بیشتر در فصل بعدی (افزودنی های کاتالیست) مورد بحث قرار می گیرد. تا اواخر دهه 1970، زئولیت NaY عمدتاً با اجزای خاکی کمیاب مبادله یونی می شد. از اجزای خاکی کمیاب مانند لانتانیم و سریم برای جایگزینی سدیم در کریستال استفاده شد.

عناصر خاکی کمیاب که سه ظرفیتی هستند، به سادگی “پل” بین دو تا سه محل اسیدی در چارچوب زئولیت ایجاد می کنند. پل زدن از محل های اسیدی در برابر پرتاب محافظت می کند و ساختار زئولیت را تثبیت می کند. تبادل خاکی کمیاب به فعالیت زئولیت، پایداری گرمایی گرمایی و توانایی انتقال هیدروژن می‌افزاید.

کاهش یا حذف سرب در بنزین موتور در سال 1986 نیاز به اکتان بنزین بالاتر FCC را ایجاد کرد. سازندگان کاتالیزور با تنظیم فرمول‌های زئولیت پاسخ دادند، تغییری که شامل بیرون راندن تعدادی اتم آلومینیوم از چارچوب زئولیت و در نتیجه کاهش پتانسیل انتقال هیدروژن بود.

حذف آلومینیوم باعث افزایش SAR، کاهش UCS و در این فرآیند، کاهش سطح سدیم زئولیت شد. این تغییرات اکتان بنزین را با افزایش اولفینیسیته آن افزایش داد. این زئولیت دارای کمبود آلومینیوم به دلیل پایداری بالاتر نسبت به Y معمولی، Y ultrastable Y یا به سادگی USY نامیده شد.