باید گفت بسیاری از طرح های کلید برق جریان بالاتر به قوس جداسازی برای کمک به پراکندگی خوردگی تماسی متکی هستند.
کلید برق طراحی شده برای استفاده از ولتاژ بالا با جریان بالا ممکن است در صورت کارکرد در جریان های بسیار کم و ولتاژهای پایین غیر قابل اعتماد شود، زیرا یک لایه اکسید غیر رسانا بدون قوس برای پراکندگی آن ایجاد می شود.
در حین کار سوئیچ دو نوع جرقه ممکن است رخ دهد. در زمان بسته شدن، ممکن است چند جرقه مانند جرقه‌های سنگ چخماق و فولاد ظاهر شود، زیرا یک تکه فلز کوچک در اثر اصطکاک گرم می‌شود و به رشته‌ای تبدیل می‌شود، ذوب می‌شود و پرتاب می‌شود.
در هنگام باز کردن، ممکن است یک قوس مایل به آبی با بوی “الکتریکی” (ازون) قابل تشخیص ایجاد شود. متعاقباً، مخاطبین ممکن است تیره و گودال دیده شوند.
کنتاکت‌های آسیب‌دیده مقاومت بالاتری دارند و در برابر آسیب‌های بیشتر آسیب‌پذیرتر می‌شوند و چرخه‌ای ایجاد می‌کنند که در آن کنتاکت‌ها به زودی ممکن است کاملاً از کار بیفتند.
برای اینکه سوئیچ ایمن، بادوام و قابل اطمینان باشد، باید طوری طراحی شود که هنگام بسته شدن سوئیچ، کنتاکت ها تحت نیروی مثبت محکم در کنار هم قرار گیرند. باید طوری طراحی شود که صرف نظر از نحوه دستکاری اپراتور محرک، مخاطبین همیشه به سرعت بسته یا باز شوند.
در ساخت بسیاری از کلید برق های کوچک، فنری که انرژی مکانیکی لازم برای عمل ضربه محکم مکانیزم سوئیچ را ذخیره می کند، از آلیاژ مس بریلیم ساخته شده است که برای تشکیل فنر به عنوان بخشی از ساخت کنتاکت سخت می شود.
همان قسمت اغلب بدنه تماس را نیز تشکیل می دهد و بنابراین مسیر فعلی است. سوء استفاده از مکانیسم سوئیچ برای نگه داشتن کنتاکت ها در حالت انتقال، یا بارگذاری شدید سوئیچ، باعث گرم شدن و در نتیجه بازپخت شدن فنر، کاهش یا حذف “عمل ضربه ای” سوئیچ می شود، که منجر به انتقال آهسته تر می شود و انرژی بیشتری در سوئیچ تلف می شود.
