شکلات طرح سیگار که قدمت آن به 2000 سال قبل از میلاد می رسد، نیازی به معرفی نیست. در آن زمان، مایاهای آمریکای مرکزی، اولین خبره‌های شکلات، آن را به‌عنوان یک نوشیدنی تخمیر شده تلخ مخلوط با ادویه یا شراب می‌نوشیدند.
امروزه، ردیف های طولانی مربع شکلاتی که به طور منظم روی قفسه های فروشگاه شما نشسته اند، نتیجه نهایی بسیاری از مراحلی است که به صورت یک غلاف کاکائو شروع می شوند.
بزرگتر از اندازه دست شما دانه ها (یا لوبیاها) از غلاف استخراج می شوند و تخمیر می شوند، خشک می شوند و برشته می شوند تا به عنوان دانه های کاکائو شناخته شوند.
سپس پوسته های لوبیا از گوشت یا نوک کاکائو جدا می شود. نوک ها را به صورت مایعی به نام مشروب شکلاتی آسیاب کرده و از قسمت چرب یا کره کاکائو جدا می کنند.
مشروب برای تولید جامدات کاکائو و شکلاتی که می خوریم بیشتر تصفیه می شود. پس از برداشتن نوک ها، دانه های کاکائو را به پودر کاکائو تبدیل می کنند که در پخت و پز یا نوشیدنی ها استفاده می شود.
شکلات تلخ حاوی 50 تا 90 درصد مواد جامد کاکائو، کره کاکائو و شکر است، در حالی که شکلات شیری حاوی 10 تا 50 درصد مواد جامد کاکائو، کره کاکائو، شیر به شکلی و شکر است.
اگرچه شکلات تلخ نباید حاوی شیر باشد، اما ممکن است ردپایی از شیر ناشی از آلودگی متقاطع در طول پردازش وجود داشته باشد، زیرا اغلب از همان ماشین آلات برای تولید شیر و شکلات تلخ استفاده می شود.
شکلات‌های با کیفیت پایین‌تر ممکن است چربی کره، روغن‌های گیاهی یا رنگ‌ها یا طعم‌های مصنوعی را نیز اضافه کنند. شکلات سفید حاوی مواد جامد کاکائو نیست و به سادگی از کره کاکائو، شکر و شیر تهیه می شود.
کاکائو سرشار از مواد شیمیایی گیاهی به نام فلاوانول است که ممکن است به محافظت از قلب کمک کند. شکلات تلخ 2 تا 3 برابر بیشتر از شکلات شیری حاوی مواد جامد کاکائویی غنی از فلاوانول است.
