ماهیت فشرده مستربچ های پت مشکلات گرد و غبار را از بین می برد، در غیر این صورت برای افزودنی های جامد ریز دانه ذاتی است. مستربچ های جامد نیز بدون حلال هستند.
بنابراین، آنها تمایل به ماندگاری طولانی تری دارند زیرا حلال در طول زمان تبخیر نمی شود. مستربچ معمولاً حاوی 40 تا 65 درصد افزودنی است، اما دامنه آن در موارد شدید به 15 تا 80 درصد می‌رسد.
مواد حامل مستربچ های پت می تواند بر اساس موم (حامل جهانی) یا بر روی یک پلیمر خاص، یکسان یا سازگار با پلیمر طبیعی مورد استفاده (پلیمر خاص) باشد.
پلیمرهایی مانند EVA یا LDPE را می توان به عنوان حامل برای پلی اولفین ها و نایلون ها، پلی استایرن را می توان برای ABS، SAN و گاهی اوقات پلی کربنات ها استفاده کرد. هنگامی که یک حامل متفاوت از پلاستیک پایه استفاده می شود، ماده حامل ممکن است خواص پلاستیک حاصل را تغییر دهد.
در این صورت باید رزین حامل مشخص شود. نسبت معمول مستربچ های پت به رزین پایه 1-5٪ است. چندین مستربچ (رنگ و مواد افزودنی مختلف) را می توان با هم استفاده کرد. حامل همچنین می تواند به عنوان یک نرم کننده (معمول برای مستربچ های مایع) یا یک کمک پردازش نیز دو برابر شود.
ماشین ها معمولاً با گرانول های از پیش مخلوط شده پلیمر میزبان و مستربچ تغذیه می شوند. سپس اختلاط نهایی در قسمت پیچ و اکستروژن دستگاه انجام می شود. این گاهی اوقات مستعد اثرات نامطلوب است.
مانند جدا شدن مستربچ و مواد پایه در قیف دستگاه. مستربچ را می توان مستقیماً به پیچ دستگاه اضافه کرد، به عنوان یک جامد با جریان آزاد یا اگر مستربچ مایع باشد، توسط یک پمپ پریستالتیک. چنین استفاده‌ای از مستربچ‌های مایع، امکان دوز بسیار دقیق و تغییر سریع رنگ را بین کارکرد ماشین‌ها فراهم می‌کند.
مستربچ ها را می توان در اکثر فرآیندها استفاده کرد، به جز قالب گیری چرخشی و پلاستیزول و سایر سیستم های رزین مایع مستربچ ها مطابق با استانداردهای لازم در صنعت پلاستیک و در صورت ارائه با مشخصات مشتری تولید می شوند.
بدون دیدگاه