کنجد نسبت به دانه‌های کنجد سفید یا قهوه‌ای خوش طعم‌تر و عطر قوی‌تری دارند و ترجیحاً در داروها استفاده می‌شوند. آنها 60 درصد کلسیم بیشتری نسبت به سفیدها دارند.
دانه های کنجد سفید پوست کنده هستند، در حالی که دانه های سیاه و قهوه ای پوسته خود را حفظ می کنند.
آیا میدانستید؟ شواهد باستان شناسی نشان می دهد که کنجد 5500 سال پیش در شبه قاره هند اهلی شده است. محققان بقایایی از کنجد ذغالی شده را یافتند که قدمت آن به 3500 تا 3050 قبل از میلاد باز می گردد.
این دانه ها علاوه بر مصارف آشپزی، دارای خواص مغذی، پیشگیرانه و درمانی هستند که آن ها را در طب سنتی قابل استفاده می کند.
روغن دانه کنجد منبع غنی از مواد مغذی گیاهی مانند اسیدهای چرب امگا 6، آنتی اکسیدان های فنولیک فلاونوئید، ویتامین ها و فیبر غذایی است. بنابراین، این دانه ها فواید مختلفی را ارائه می دهند. مزایای سلامتی دانه کنجد شامل موارد زیر است:
دانه‌های کنجد منبع خوبی از پروتئین رژیمی هستند و اسیدهای آمینه باکیفیت 20 درصد دانه‌ها را تشکیل می‌دهند. بنابراین، آنها برای تشکیل بخشی از یک رژیم غذایی گیاهی با پروتئین بالا عالی هستند. فقط آنها را روی سالاد، سبزیجات و رشته فرنگی خود بپاشید.
دانه های کنجد حاوی منیزیم و سایر مواد مغذی هستند که نشان داده شده است که با دیابت مبارزه می کنند. استفاده از روغن دانه کنجد به عنوان تنها روغن خوراکی در کاهش فشار خون و گلوکز پلاسما در بیماران دیابتی فوق حساس موثر است.
دانه های کنجد، به ویژه دانه های سیاه، سرشار از آهن هستند. از این رو برای کسانی که از کم خونی و ضعف رنج می برند بسیار توصیه می شود.
روغن دانه کنجد از ضایعات آترواسکلروتیک جلوگیری می کند و از این رو برای سلامت قلب مفید است. آنها حاوی یک ترکیب آنتی اکسیدانی و ضد التهابی به نام سزامول هستند که خواص ضد آتروژنیک نیز از خود نشان می دهد، بنابراین سلامت قلب و عروق را بهبود می بخشد.
دانه های کنجد سرشار از اسید چرب تک غیراشباع، اولئیک اسید هستند که به کاهش کلسترول بد و افزایش کلسترول خوب در بدن کمک می کند. این از خطر بیماری عروق کرونر و سکته جلوگیری می کند.
